Tatmin edici bir cinsel performans için peniste yeterli sertliğin sağlanamaması veya yeterli sertliğin sürdürülememesi durumu Erektil Disfonksiyon (ED, impotans, iktidarsızlık) yani sertleşme bozukluğu olarak tanımlanır. Dünya çapında 40-80 yaş arası erkeklerin yaklaşık %23’ünde ED semptomları vardır. ED sıklığı yaşlı erkeklerde daha yüksektir, ancak bu durum her yaştaki erkekte ortaya çıkabilir. Diyabetli erkeklerde ED prevalansı %30-90 arasında değişir ve vakaların neredeyse üçte birinde hastalığın belirtisi olarak karşımıza çıkabilir.

Bu durumu daha detaylı olarak açıklayacak olursak; görsel, zihinsel ya da dokunsal uyarılmaya rağmen penis içerisinde yer alan korpus kavenozum dediğimiz süngerimsi tüp şeklinde ki yapılara yeterli kan gelmemesi (arterlerin yani penise kan getiren atar damarların yeteri kan getirememesi), gelse de tüplerin yeterli miktarda gevşeyememesi sonucu ideal miktarda kanın penisin içinde toplanamaması ya da tüplerdeki kanın toplar damarlar (venler) aracılığı ile olması gerekenden daha çabuk bir şekilde vücuda geri döndürülmesi yani kanın yeterli miktarda ve sürede penis içinde tutulamamasıdır.

İnsanlık tarihine baktığımızda sertleşme ve sertleşme bozukluğunun tanımı milattan önce 2000 yıllarına kadar uzandığını görmekteyiz. Hipokrat sertleşme bozukluğunun uzun süre ata binen kişilerde gelişebileceğinden bahsetmiş, Aristo ise sertleşme sırasında 3.sinir dalının penise enerji ve ruh taşıdığını belirtmiştir. Sertleşme ve sertleşme bozukluğu hakkındaki genel bilgiler çok eski dönemlere dayansa da güncel bilgilerin nerdeyse tamamı 1980’ler sonrası öğrenilmiştir. Penis sertleşmesinde; penis kan akımını sağlayan damar düz kaslarının rolü, penisin yumuşak halden tam sertlik haline gelmesinde ki dinamik süreçler, sinirlerin rolü, sertleşmeyi sağlayan ana molekül olan Nitrik oksitin (NO) rolü gibi birçok detay son 40 yıl içinde anlaşılmıştır.